تحقیق در مورد سیاحت در قیامت

لینک *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه9

فهرست مطالب

فهرست مندرجات

[مخفی شود]

تصور آخر الزمان به معنی پایان دوره جهان وپیوستن آن به قیامت کبری در دین یهود از سده&zwnj های دوم و سوم قبل از میلاد پیدا شده، پیش از این زمان بنی اسرائیل که خود را قوم برگزیده خداوند می&zwnj دانستند، در انتظار روزی بودند که در آن وعده الهی تحقق یابد و خداوند قوم برگزیده خود را در سرزمین موعود مستقر، و دشمنان آن را نابود کند، و عدل و احسان خود را بر سراسر جهان بگستراند. در دوره&zwnj های بعد از حکومت داوود و سلیمان که این قوم از لحاظ دینی و اخلاقی گرفتار فساد و انحطاط شده و گرایش به شرک و الحاد در میان آنان شدت گرفته بود، غایت این آرزو و انتظار بازگشت قدرت و وحدت و خلوص دوران گذشته بود و انتظار زمانی می&zwnj رفت که خداوند بار دیگر پیشوائی بفرستد و قوم را از تیره بختی نجات دهد.

[ویرایش] در دین مسیح

نظریاتی که درباره آخر الزمان در چهار انجیل آمده&zwnj است یکسان نیست. ولی به طور کلی وقوع آخر الزمان به صورت&zwnj های زیر بیان شده&zwnj است: ۱-الیاس باید پیش از آمدن مسیح بیاید و ظهور وی وقوع داوری بزرگ را اعلام کند.

۲- بعد از مرگ مسیح و رستاخیز و صعود او، در هنگام رجعت او این واقعه محقق می&zwnj گردد.

۳-رجعت عیسی و آغاز روز بزرگ و داوری نهائی، ناگهانی است وهیچ علامتی ندارد.

۴- حوادثی پیش از رجعت مسیح در جهان روی می&zwnj دهد که از آن جمله جنگ&zwnj ها و بلاهالی سخت و زلزله&zwnj است.

[ویرایش] در آیین زرتشت

نوشتار اصلی را ببینید: سوشیانس

در گاهان (گاثها) که سروده&zwnj های خود زرتشت است و در آنها می&zwnj توان عقاید وی را یافت اشاره چندانی به پایان جهان نشده&zwnj است، اما چنین می&zwnj نماید که در بندی از گاهان (یسن ۴۳ بند ۳) سخن از مردی است که در آینده می&zwnj آید و راه نجات را می&zwnj یابد، همچنین در گاهان چند بار به واژه سوشینت بر میخوریم که در ادبیات بعدی زرتشت به صورت سوشیانس در آمده و منجی نهائی زرتشتی به شمار می&zwnj آید.

[ویرایش] در آیین اسلام

در قرآن گفتار صریحی درباره آخرزمان نیست و این اصطلاحی است که در احادیث و مولفات مسلمانان به چشم می&zwnj خورد. در فرهنگ عامه مسلمانان بخصوص شیعه، اصطلاح آخر الزمان عصر حاضر است که از زمان پیامبر اسلام شروع شده&zwnj است. طبق اعتقادات شیعه ظهور مهدی موعود در این دوران اتفاق می&zwnj افتد و تحولات ویژه&zwnj ای در جهان رخ دهد. طبق اعتقاد شیعه مبحث آخرالزمان با قیامت متفاوت است.

[ویرایش]اعتقادات برخی از شیعیان

علمای مذهب شیعه معتقدند که مجموعه&zwnj ای از اتفاقات نظیر حمله مغول که در احادیث پیش&zwnj گویی شده&zwnj است.[نیازمند منبع]

که از میان این حوادث فقط پنج مورد به طور قطع با ظهور مهدی ارتباط دارد که عبارت&zwnj اند از:

۱ - خروج سفیانی از شام(نام قدیم سوریه) که احتمالاً در روز ۱۰ ماه رجب اتفاق خواهد افتاد. این فرد پس از مسلط شدن بر اوضاع بیش از ۹ ماه حکومت نخواهد کرد و در نهایت به دست مهدی(ع) یا یاران ایشان کشته خواهد شد.

۲ - خروج یمانی از یمن که به پشتی&zwnj بانی از اهل بیت بر علیه سفیانی قیام می&zwnj کند. احتمالاً در همان ماه رجب.

۳ - صدای آسمانی در ماه رمضان (احتمالاً صحرگاه بیست و سوم). که صدای جبرئیل و در حمایت از اهل بیت پیامبر می&zwnj باشد. به صورتی که هر انسانی در هر کجای زمین که باشد صدا را خواهد شنید و معنی آن را به زبان خود خواهد فهمید. (احتمالاً در همان روز صدایی دیگر شنیده خواهد شد که اینبار از طرف شیطان و در حمایت از سفیانی خواهد بود که باعث به شک افتادن مردم خواهد شد)

۴ - کشتن شدن نفس زکیه (انسان بی&zwnj گناه) در خانه خدا (مسجد الحرام)و بین&rlm رکن و مقام ابراهیم. احتمالاً در تاریخ بیست و پنجم ذی&rlm الحجه. احتمالاً هم&zwnj زمان با کشته شدن این فرد پسرعمو و دخترعموی او هم در شهر مدینه کشته می&zwnj شوند و جنازه آن&zwnj ها رو جلوی درب مسجد پیامبر(مسجد النبی) آویزان می&zwnj کنند.

۵ - فرورفتن لشکری که سفیانی به عربستان فرستاده در بیابانی به نام بیداء که بین مکه و مدینه واقع شده&zwnj است.

باقی موارد که وقوع آن&zwnj ها قطعی و صد در صد نمی&zwnj باشد به شرح زیر می&zwnj باشد:

۱ - خروج سفیانی (بنا به اعتقاد شیعه: سفیانی، یکی از طاغوتهای مقدّس مآب از نسل ابوسفیان است و در نهایت به دست سپاه مهدی شکست خورده و کشته می&zwnj شود).

۲ - کشته شدن سیّدِ حسنی (بنا به اعتقاد شیعه: جوان خوش صورت از آل امام حسن با سپاهش به حمایت از امام مهدی برمی خیزد و سرانجام، کشته می&zwnj شود).

۳ - اختلاف بنی عبّاس در ریاست دنیا. (قبلاً اتفاق افتاده)

۴ - گرفتن خورشید در نیمه ماه رمضان، برخلاف عادت (و نظم فلکی).

۵ - گرفتن ماه در آخر آن ماه، برخلاف عادت (و نظم فلکی).

۶ - فرو رفتن زمین بیداء (زمین بین مکّه و مدینه).

۷ - فرو رفتن زمین در نقطه&zwnj ای از مشرق و مغرب.

۸ - توقّف خورشید، هنگام اوّ